PUISI CINTA KITA



Kekasih...
Ku tulis puisi ini bukan untuk mu..
Bukan pula untuk ku
Tapi untuk kita..

Kita berjalan dari arah berlawanan..
Dan bertemu disatu titik...
Titik takdir..
Takdir yang menyatukan kita...

Aku pun tak tahu ntah kapan benih cinta itu tertanam...dihati kita..
Ntahlah...
Mungkin cinta itu adalah seekor nyamuk..yang diam2 masuk rumah hati kita...dikala kita lengah...
Mungkin saja...
Sore...?
Malam...?
Pagikah...?
Atau disaat perut kita keroncongam disiang hari?!

Ah...!!!
Sudahlah,,
Yang penting...
Bagaimana benih cinta ini tumbuh...
Bemekaran...
Lantas berbuah..dan menciptakan benih cinta yang baru..dihati dan hidup kita ..

Gemetar Hati ku..
Bahkan aku tak tahu....
Sedang takutkah??
Cemas??
Terharukah...???
Sungguh hatiku campur aduk...
Tahukah kamu?...degup jantungku mengalahkan beduk Idul Fitri...
Ah....lebay. Mungkin saja...lebay..
Karena aku tak tahu lagi bagaimana membandingkan perasaanku dengan yang lain..

Tapi aku bangga pada mu..
Kau tak mau cinta ini ternoda...
Kau tak mau...kita diombang ambingkan rasa pada ombak pantai tak bertepi...
Aku bahagia...kau mengikat cinta..pada tiang suci pernikahan...
Dan mempersiapkan bahtera ketentaraman
Dimana hasrat kita berlabuh..dalam Cinta yang diridhoi Tuhan.

Terima kasih Tuhan..
Terima kasih cinta..
Terima kasih sayang

Salam Kasih,
Nova Violita ;)

Posting Komentar